  |
"Gunsmith Cats" tom 1: "Bonnie & Clyde" Kenichi Sonoda zadebiutował w Polsce komiksem "Exaxxion". Zanim jednak rozpoczął go rysować, stworzył serię, za którą pokochali go fani w wielu krajach: "Gunsmith Cats" - opowieść o dwóch łowczyniach nagród, które na co dzień prowadzą sklep z bronią. Starsza z nich, Larry, jest wielką miłośniczką pistoletów i rewolwerów, a 17-letnia Minnie May kocha materiały wybuchowe. Kociaki mają pełne ręce roboty, ścigając wszelkiego rodzaju przestępców - czasem na zamówienie, czasem z potrzeby serca, by bezinteresownie zapobiec większej tragedii. Niekiedy to one stają się celem bandytów, którym zdążyły wcześniej wyrządzić krzywdę. Już w pierwszym odcinku mocno kiereszują kobietę nazywającą się Bonnie, co napędza cała lawinę wydarzeń. Razem ze swoim partnerem Clyde'm Bonnie staje na głowie, by zemścić się na dwóch ponętnych łowczyniach. Sytuacje przedstawione w komiksie są z grubsza rzecz biorąc absolutnie niewiarygodne. Takiego sprytu, takich umiejętności, takiej prędkości człowiek nie jest w stanie z siebie wykrzesać. Czytelnik musi się dać wciągnąć - co przychodzi z łatwością - w mocno umowny, bajkowy świat, w którym rzeczy niemożliwe stają się możliwe. Chociaż w zasadzie "Gunsmith Cats" to komiks ściśle sensacyjny, strzelaniny i pościgi niekiedy nie noszą w sobie znamion najmniejszego prawdopodobieństwa (że przywołam tylko scenę, w której kociaki przerzucają przez środek swojego samochodu małą dziewczynkę, która akurat stała im na drodze bocznego poślizgu). Kreska Sonody jest bardzo charakterystyczna, wystylizowana. Rysownik dokładnie i wyraźnie rysuje wszystkie wydarzenia, analizując poszczególne ułamki sekund, jeśli zachodzi taka potrzeba. Sonoda z równą maestrią i pietyzmem rysuje pistolety, jak i damską bieliznę; chociaż akurat bielizny nie ma tu szczególnie dużo, nawet mimo tego, że mała miłośniczka środków wybuchowych nie mniej od granatów kocha seks. W kategorii czysto rozrywkowej sensacji pierwszy tom serii "Gunsmith Cats" stoi na bardzo dobrym poziomie. Szybka i w sumie stosunkowo lekka lektura, podana z drobną dozą ironii. Jednocześnie komiks łatwo przyprawia o szybsze bicie serca w wielu dramatycznych momentach. [Jarek Obważanek] Scenariusz: Kenichi Sonoda |
Poglądy wyrażane w recenzjach są osobistymi odczuciami ich autora i nie powinny być uznawane za prawdy objawione.
