"Cedryk" tom 2: "Zimowisko"
 |
Jedna z wielu obecnych na polskim rynku serii o dzieciach, w odróżnieniu jednak od "Titeufa", przeznaczona głównie dla dzieci. Cedryk jest urwisem, lubi rozrabiać, jest złośliwy. Podkochuje się w pannie Nelly, swojej nauczycielce, i nie znosi pana Olka, nauczyciela w.f. Seria jest znacznie łagodniejsza od "Titeufa" czy "Małego Sprytka". Cedryk woli psocić niż podglądać dziewczynki, nie jest też tak naiwny i nieświadomy, jak Titeuf. Co prawda tematyka niejednego odcinka obraca się wokoło szkoły, ale w ani jednym Cauvin nie pokazuje jakiejkolwiek lekcji. Główni bohaterowie trochę się od siebie różnią, ale rodzice Cedryka mogą budzić skojarzenia z rodzicami Titeufa, poza tym, że jak na razie ojciec Cedryka ma pracę. W sumie dostajemy klika chwil dobrej zabawy, chociaż słabszej do oferowanej przez ciągle tu wymienianego Titeufa. Jest w tym spora wina samej tematyki, nastawionej raczej na żart sytuacyjny, niż na obnażanie naiwnego myślenia dzieci.
Rysunki Laudeca są w miarę charakterystyczne, chociaż oczywiście stricte humorystyczne, uproszczone. W tłach dzieje się tylko tyle, ile potrzeba do opowiedzenia historii. Kolory płaskie i typowe. Słowa pochwały należą się tłumaczce, która wplotła w dialogi Małysza, Kayah czy Horeszków. [Jarek Obważanek] Scenariusz: Raoul Cauvin |
|||||
Poglądy wyrażane w recenzjach są osobistymi odczuciami ich autora i nie powinny być uznawane za prawdy objawione.
